شیرینی نخودچی

شیرینی نخودچی نماد ظرافت و سنت

شیرینی نخودچی به عنوان نمادی از ظرافت و سنت در میان شیرینی‌های ایرانی، جایگاه ویژه‌ای در دل علاقمندان به طعم‌های اصیل و خاطره‌انگیز دارد. این شیرینی که با دقت و مهارت خاصی تهیه می‌شود، نه تنها بخش جدایی‌ناپذیری از سفره‌های عیدنوروز به شمار می‌رود، بلکه در مراسم و مناسبت‌های گوناگون فرهنگی و اجتماعی نیز حضوری گرم و صمیمی دارد، مصرف آن در دورهمی‌ها، مهمانی‌های عصرانه و دیدوبازدیدهای عید نوروز در کنار دوستان و خانواده لذت‌بخش خواهد بود و کسی را نمی‌توان یافت که در مقابل این شیرینی خوشمزه و خوش‌عطر مقاومت کند.

شیرینی نخودچی که نام آن در اصل نان نخودچی می باشد یکی از معروفترین شیرینی های قزوینی است که با آرد نخودچی تهیه میشود،این نوع شیرینی معمولا برای ایام عید در بین خانواده های ایران رواج دارد ، راز اصلی داشتن یک شیرینی نخودی خوش طعم استفاده از آرد نخودچی مرغوب است. این نوع شیرینی بدون گلوتن است و به همین دلیل خیلی از افراد از آب شدن آن در دهان لذت میبرند.

البته شیرینی  نخودچی یکی از شیرینی هایی است که در دیگر استان‌های کشور هم، تهیه و طبخ می‌شود،اما نان نخودچی ، از اصالتی کاملا قزوینی برخوردار بوده و از شیرینی‌های سنتی این استان محسوب می‌شود.

این شیرینی سنتی از ماندگاری نسبتاً بالایی برخوردار است و شما می‌توانید آن را به مدت ۲ تا ۳ هفته در دمای محیط نگهداری کنید. عمر این شیرینی در یخچال حدوداً ۲ ماه است.

شیرینی نخودچی در بین محصولات سرو طلایی همیش جزو محبوب ترین شیرین یهای عید میباشد، و مثل بقیه تولیدات و محصولات در تهیه آن از مواد اولیه درجه یک و با کیفیت استفاده میشود. همچنین ما در گروه سرو تمام سعی مان بر این است علاوه بر استفاده از مواد اولیه با کیفیت دانش فنی پرسنل، ابزار و ماشین آلاتی که در اختیار دارند نیز به روز بوده و همگام با تکنولوژی روز و متدهای جدید تولید باشد.

اما ممکن است شما هم از علاقه مندان به شیرینی پزی باشید و دوست داشته باشید شیرینی نخودچی را در منزل تهیه و نوش جان کنید، در ادامه مطلب دستور تهیه این شیرینی خوش طعم را به همراه نکات مهم و فوت کوزه گری خواهیم داشت:

مواد لازم برای شیرینی نخودچی

• ابتدا پودر قند را با روغن کاملا مخلوط کرده و آنقدر ورز می دهیم تا ترکیب کرمی حاصل شود.
• حالا آرد نخود و پودر هل را افزوده و دوباره به قدری ورز می دهیم تا خمیری لطیف بدست آید (زمان ورز دادن کاملا تقریبی است) زمانی که بافت خمیر منسجم شد کافی است.